امام/ معنویت و نورانیت امام خمینی در ماه رمضان در کلام مقام معظم رهبری
بعد از ماه رمضان که انسان ایشان را مى‌دید، در یک دیدار و ملاقاتى که با
مردم حرف مى‌زدند، آدم به طور محسوس مى‌فهمید که ایشان در این یک ماه،
نورانیتر شده‌اند آدم، این را حس مى‌کرد. پیرمرد هشتاد و چند ساله - نزدیک
نود ساله - این یک ماهه حرکت مى‌کرد و پیش مى‌رفت! همیشه در حال حرکت
بودند؛ امّا ماه رمضان، بیشتر و جدّیتر! چون میدان، میدان مناسبترى است.
این
حالاتى که شما در کسانى مثل امام رضوان‌اللَّه‌علیه در سنین بین هشتاد و
نود سالگى مى‌بینید، ادامه‌ى حالات جوانى ایشان است. چون امام، تقریباً 79
ساله بودند که به ایران آمدند و جمهورى اسلامى شروع شد؛ یعنى امام از نزدیک
هشتاد سالگى این مسؤولیتهاى سنگین را شروع کرده‌اند! وقتى که همه‌ى
انسانها در این سنین، بازنشسته مى‌شوند و اهل افتادن در یک گوشه و در بستر و
بى‌رغبتى و بى‌نشاطى نسبت به همه‌ى کارها؛ امام در آن سن، بزرگترین کارهاى
عالم را شروع کردند. اداره‌ى یک کشور، بلکه ایجاد یک نظام و قدم به قدم
پیش بردن این نظام! این از جهت مشاغل و مسؤولیتهاى مهم.
امام رضوان‌اللَّه‌علیه، از جهت معنوى هم همین‌طور بودند. بنده این را
مکّرر گفته‌ام. معمولاً امام در ماه رمضان، دیدار نداشتند. البته ما گاهى
بین ماه رمضان مى‌رفتیم و با ایشان ملاقات مى‌کردیم - افطارى، یا به دلیل
دیگرى پهلوى ایشان بودیم؛ یک بار یا دو بار - اما غالباً مردم ایشان را
نمى‌دیدند؛ ما هم کمتر از معمول مى‌دیدم. بعد از ماه رمضان که انسان ایشان
را مى‌دید، در یک دیدار و ملاقاتى که با مردم حرف مى‌زدند، آدم به طور
محسوس مى‌فهمید که ایشان در این یک ماه، نورانیتر شده‌اند آدم، این را حس
مى‌کرد. پیرمرد هشتاد و چند ساله - نزدیک نود ساله - این یک ماهه حرکت
مى‌کرد و پیش مى‌رفت! همیشه در حال حرکت بودند؛ امّا ماه رمضان، بیشتر و
جدّیتر! چون میدان، میدان مناسبترى است.
